![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: PRZYTĘCHAJĄCY | Następne hasło: (PRZYTĘCHNĄĆ) » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
PRZYTĘCHŁY (1) part praet act
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | N | przytęchły | f | N | |
| G | G | przytęchłéj | |||
sg m N przytęchły. ◊ [f G przytęchłéj.]
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w. s.v. przytęchnąć.
Znaczenia
Trochę zepsuty, śmierdzący; rancidulus Mącz, Cn; putidulus, putidus, rancidus Cn: Rancidulus, Przyſmierdzáyący/ przytęchły/ nieſmáczny. Mącz 345d; [Volck 530].
[W połączeniu szeregowym: á nászému chorému, o tę myśl złą nałatwiéy: gdyż iego chorobá coś tákiégo iest, iákoby istna melánkolia, vczynioná álbo ze krwie skáżónéy, sprzypalonéy, á iákoby nápoły przytęchłéy: álbo ztąd, iż [...] OczkoPrzymiot 35.]
Synonimy cf PRZYTĘCHAJĄCY.
AĆ