![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [PRZYTĘPIEĆ] | Następne hasło: [PRZYTĘPSZY] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
PRZYTĘPIONY (2) part praet pass pf
Teksty nie oznaczają ó.
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | N | przytępiony | n | N | przytępion(e) |
sg m N przytępiony (1). ◊ n N przytępion(e) (1).
Sł stp s.v. przytępić, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w. s.v. przytępić.
Znaczenia
- Pozbawiony ostrości, stępiony
(2)
- Przen (1)
Pozbawiony ostrości, stępiony; hebes, hebetatus, obtu(n)sus, retusus Cn (2):
Wyrażenie: »żelazo przytępione« (1): Zelázo przytępione/ oſtrząc wyoſtrzy ſie. BielKron 81v; [HierWielEccle 13].
Przen (1): á záſlepione ſą ocży náſze zá wyſtępki náſze/ á nie lękamy ſie nic ták ſrogiego miecżá Páńſkiego/ dáleko nam ſroſzſzy ledá kordzik przytępiony ſwiátá tego/ ktory nam nigdy nic záſzkodzić nie może przed tym ſrogim miecżem Páná náſzego. RejAp 24v.
AĆ