![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: PRZYTŁOCZONY | Następne hasło: PRZYTŁUC » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[PRZYTŁOCZYĆ vb pf
o prawdopodobnie jasne (tak w przytłoczony).
Fleksja
| inf | przytłoczyć |
|---|
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | przytłocz(e)ł |
inf przytłoczyć. ◊ praet 3 sg m przytłocz(e)ł.
Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.
Znaczenia
1. Przycisnąć, przygnieść swoim ciężarem [komu co a. czego]: iż jako dzisia po obiedzie jeździelismy na przejeżdżkę, tam więc za jakimsi przykrym konia na ledzie obroceniu, koń pod nami padł. A wszakoż za łaską bożą tym padnieniem nic nie jestesmy obrażeni, jedno iż nam koń mało nieco nogi przytłoczeł. ListyPol II 1548/115.
2. Przymocować, przytwierdzić przez przybicie pieczęci:
Zwrot: »pieczęć przytłoczyć«: A ku więtszemu świadectwu pieczęć miasta tego rozkazaliśmy przytłoczyć. WilkPozn III 1584 nr 78.
Synonimy: 1. przycisnąć, przygnieść, przywalić.
Formacje współrdzenne cf TŁOCZYĆ.
Cf PRZYTŁOCZONY]
AĆ