[zaloguj się]
[pdf]

PRZYTŁUKAĆ (3) vb impf

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
1 przytłukåm
3 przytłukają
praet
pl
3 m pers przytłukali

praes 1 sg przytłukåm (1). ◊ 3 pl przytłukają (1). ◊ praet 3 pl m pers przytłukali (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. przytłuc.

1. Przygniatać, przywalać, spadając z góry; przen [komu] (1): SWiećże miłá Płáneto [tj. słońce] [...]. A ruſzay tych ktorym twe/ promienie pánuią/ Iż twego przyrodzenia/ tákże náſláduią. Niech rowno wſzyſtkim ſwiecą/ iáſnemi cnotámi/ Niech chmury roſpądzáią/ ná ſtrony nád námi. By nam z nich nie vroſły/ iákie przykre grády/ Ktore więc rowno wſzyſtkim/ przytłukáią rády. RejZwierz 130.
2. Uderzać dodatkowo dla zadania bólu [co czym] (1): drudzy go [Chrystusa] za wloſy targali/ ij w kolo ſ nim krążyli/ gdy vpádl tedy po nijm deptali/ ij za wloſy wlocżątz/ o ziemię glowę iego tlukli/ ij kiloffy przytlukali OpecŻyw 114v.
3. Uderzając, przymocowywać (1): Pango, Wbiyam/ wtykam/ wſzczepiam/ ſpayam. [...] Adpingo, Przibiyam/ przitłukam. Mącz 275d.

Synonim: 3. przybijać.

Formacje współrdzenne cf TŁUC.

AĆ