[zaloguj się]
[pdf]

PRZYWIERCIEĆ (2) vb pf

Tekst oznacza é niekonsekwentnie; pierwsze e prawdopodobnie jasne (tak w wiercieć).

Fleksja
inf przywiercieć
imperativus
sg
2 przywierć

inf przywiercieć (1). ◊ imp 2 sg przywierć (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu: przywiercić.

Znaczenia
Dodać ucierając [czego] (2): Albo nápal okrągłych ślimakow/ á on popioł z miodem zmieſzay/ pomázuyże tym piegi: możeſz przywierćieć náśienia gorczycznego z przeſtępowym. SienLek 79; Warz páſternak w dwoiey wodźie/ á dwoię odlawſzy w trzećią wodę przyłoż Sáłaty/ Koryándrowego źiela/ cebule/ á warz weſpoł/ przyley octu/ á przywierć pieprzu/ gorczyce/ oliwy SienLek 110.

Formacje współrdzenne cf WIERCIEĆ.

MPi