[zaloguj się]
[pdf]

PRZYWIEŹĆ SIĘ (4) vb pf

sie (3), się (1).

-wiozł; e z tekstu nieoznaczającego é.

Fleksja
praet
sg
3 m przywiozł się
conditionalis
pl
3 m pers by się przywieźli

praet 3 sg m przywiozł się (3) [w tym zapis: -sł (2)]. ◊ con 3 pl m pers by się przywieźli (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Przybyć na określone miejsce, jadąc lub płynąc (4):

przywieźć się ku czemu (1): Gdy śię [Ezop] ku Bábylonie przywioſł/ Wielką dań Krolowi przynioſł BierEz G3v.

przywieźć się w czym (1): Quum Pisas navibus venisset, Gdy ſie w łodźi prziwiosł do Piſás. Mącz 481a.

przywieźć się dokąd (3): Przeto wielki wiátr powſtawſzy okręty mu [cesarzowi Karolowi Piątemu] roſproſzył [...]. Potym ſie przywiozł do miáſtecżká Bonifácyum/ á tám dwá dni cżekał okrętow drugich. BielKron 191v; Mącz 481a. Cf Zwrot.

Zwrot: »na wozach się przywieźć [dokąd]« (1): A gdy ſie dowiedzyał Fáráo o oycu y bráciey Iozephowych/ był rad/ wſkazał ku Iozephowi áby wozow dano ná ktorychby ſie przywieźli do Egiptu s ſwoim domoſtwem BielKron 17v.

Formacje współrdzenne cf WIEŹĆ.

MPi