[zaloguj się]
[pdf]

PRZYZŁOCIĆ (2) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w ozłocić).

Fleksja
inf przyzłocić

inf przyzłocić (1). ◊ fut 3 sg przyzłoci (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Pokryć gdzieniegdzie warstwą złota (o wyrobie ze srebra) [czego] (2): Bo ácż dobre ieſt ſrebro ſámo przez ſię/ ále ieſzcże cudnieyſze będzie y zacnieyſze/ kiedy go y tám y ſám przyzłoći. RejZwierc 21v.
Przen (1):
Szereg: »przyzłocić i przyfarbować« (1): Bo ieſli ſłyſzyſz iż tám cnoty/ dobre obycżáie/ á ná wſzem pomierne á pocżćiwe ſpráwy tákże y náuki ludziom ſmákuią/ tákże ſie też ty ſtáray/ ábyś też tám przyiechawſzy s tákiemiż ſie ſpráwámi okazał. Bo ácż nie może być ták gruntownie/ á wſzákoż gdj dobry bránt s ſobą ze ſrebrá przynieſieſz/ iuż go tám będzie łácniey przyzłoćić y przyfárbowáć RejZwierc 17v.

Formacje współrdzenne cf ZŁOCIĆ.

LWil