Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [SALETROWANY]

Następne hasło: [SALETRZANY] »

SALETROWY (1) ai

a oraz o jasne (w tym w o błędne znakowanie), e pochylone.

Fleksja

sg
m	N		f	N	salétrowå
m	G	salétrow(e)go	f	G

pl
N	subst	salétrowé

sg m G salétrow(e)go. ◊ [f N salétrowå. ◊ pl N subst salétrowé.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

Znaczenia

Przymiotnik od „saletra”
- a. [Zawierający saletrę]
- b. [Otrzymany z saletry]

Przymiotnik od „saletra”; nitrosus Calep, Cn: Nitrosus – Salietrowego ſmaku. Calep 700b.

a. [Zawierający saletrę: Cieplice miedzy wſzyſtkim párzeniém iáko naypożytecznieyſzé śiárczáné/ ałunowé/ á ſálétrowé zwłaſzczá/ zálécáią wſzyſcy OczkoPrzymiot 452.]

b. [Otrzymany z saletry:

Wyrażenie: »piana saletrowa« = szumowina krzepnąca na powierzchni wytapianej saletry: Piána ſálétrówa [! błędne znakowanie] ma niémal tęż moc/ iáko ſálétrá UrzędowHerb 414b.]

Cf [SALETROWANY], [SALETRZANY], SALETRZNY, [SALETRZYSTY]