[zaloguj się]
[pdf]

PYTACZ (8) sb m

a jasne.

Fleksja
sg pl
N pytacz
G pytacza pytacz(o)w
D pytacz(o)m

sg N pytacz (3). ◊ G pytacza (1). ◊ pl G pytacz(o)w (3). ◊ D pytacz(o)m (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) i XVIII w.

Ten, kto wypytuje; percontator, rogator Cn (8):
a. Ten, kto zadaje podstępne lub niepotrzebne pytania (6): Sluchayże tych drugich pytácżow/ ſkąd chcieli kuśić tego Páná náſzego: Pocżęli go napirwey od zakonu RejPos 230v, 210, 211; [O co dziś tákich pytácżow ná świećie/ ktorzy ſie wiele dyſputuią/ vſtáwicżnie ſie o wierze ſwárzą/ gadáią/ pytáią/ ále nigdy do vcżynkow ręki przyłożyć nie chcą! WujPosN 1584 II 201 (Linde)].
Przen (3): Iáko dziś wiele omylnych pythácżow ná ſwiecie. RejPos 209v marg.

pytacz czyj [= kogo pytający; w tym: G sg (1), pron poss (1)] (2): ták iáko też to y dziś [Chrystus] dzyáłáć racży tym pytácżom ſwym/ ktorzy [...] rzkomo ſie pytáią o woley iego RejPos 209v, 209v.

b. Szpieg (1): Indagator, Pytácz/ Szpiég. Mącz 168b.
c. Pośrednik między stronami (1): Stipulator, [...] Ille qui per interrogationem obligat promissorem, Pytácz/ dowiádownik który miedzy ſtronámi hándluye/ yeſliby to álbo owo chcieli trzimáć Mącz 416d.

KW, (PP)