![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: SAMOSATENUS | Następne hasło: SAMOSETAN » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
SAMOSATEŃSKI (3) ai
Oba a jasne; o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w samosaten).
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | N | samosateński | f | N | samosateńskå |
| D | samosateński(e)mu | D | |||
| pl | ||
|---|---|---|
| D | samosateńskim | |
| I | m | samosateńskimi |
sg m N samosateński (1). ◊ D samosateński(e)mu (1). ◊ [f N samosateńskå.] ◊ pl D samosateńskim (1). ◊ [I m samosateńskimi.]
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Przymiotnik od „samosaten” ‘zwolennik poglądów Pawła z Samosaty’ (3): BielKron 153 [2 r.]; Y to ieſt bárzo iáſne mieyſce przećiw Sámoſáteńſkim Nowokrzczeńcom/ o práwym Boſtwie Syná Bożego. WujNT 828; [GilPos 213v].
α. [W funkcji rzeczownika: Y dla teyći náuki iáką Pan Kryſtus miał kłopot z Zydy/ ták też Apoſtołowie y Páweł ſwięthy. Othoż ćirpiał y więzienie/ y my dziś mamy niemáły ſwar s Thurki/ y Zydy/ y z Nowokrzcżeńcámi/ s Sámoſáteńſkimi. GilPos 306.]
KW, (LWil)