[zaloguj się]
[pdf]

SAMOSŁANIEC (2) sb m

så- (2), [sa-]; drugie a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w samo-).

Fleksja
pl
N såmosłańcy
G såmosłańc(o)w
D såmosłańc(o)m

pl N såmosłańcy (1). ◊ [G såmosłańc(o)w.] ◊ D såmosłańc(o)m (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Ten, kogo nie posłała, tj. nie udzieliła pełnomocnictwa do spełniania misji, upoważniona władza, lecz udzielił ją sam sobie (o nauczycielach herezji) (2): Przeto ſamoſłáńcy ſą ich Miniſtrowie/ ſámi ſię w vrzędy do ktorych nic nie máią wmiátáią: ſami ſobie moc Boſką do kazánia y cżynienia ſakrámentow przycżytáią SkarJedn 34, 53; [Niechayże ſie tu dopiero przypátrzą nędznicy owi/ tym Odſzcżepieńſkim Miniſtrántom ſwoim/ á tym nowym Apoſtołom ſwoim Sámoſłáńcom. WujPosN 1584 I 353; SkarŻyw 1585 820; Vchoway nas od chytrych ſámoſłáńcow/ ktorzy ſług twoich twarzy ná ſię biorą/ á wewnątrz ſą wilcy drapieżni. SkarKaz 88a (Linde)].

KW, (LWil)