[zaloguj się]

SAPNĄĆ (1) vb pf

Fleksja

3 sg m praet såpnął.

stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. sapiać.

Wydać donośny odgłos będący przejawem zagniewania [czym]:
Zwrot: »nosem sapnąć«: Piſzą ták o okrutnośći tego Iuſtynianá/ iż ilekroć noſem rozrzázánym ſapnął/ káżdy raz dał ściąć przyiacielá Leoncyowego. BielKron 167.

Formacje współrdzenne cf SAPAĆ.

MN