[zaloguj się]

SARDONIKS (5) sb m

sardoniks (4), sardonik (1), [sardonych]; sardoniks Leop, BielKron (2), WujNT; sardonik BibRadz.

a oraz o jasne.

Fleksja
sg
N sardoniks
G sardoniksa
I sardonikiem

sg N sardoniks (4).[G sardoniksa.]I sardonikiem (1); [-em], -(e)m (1).

stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn).

min. Sardonyks (sardonik), kamień ozdobny, odmiana agatu z naprzemianległymi warstwami barwy białej i brązowoczerwonej, nazwa pochodzi od miasta Sardes w Azji Mniejszej; sardonyx Vulg, Cn; sardonychus Cn [sardonix niejaki rodzaj drogiego kamienia takiej farby jakoby paznogieć człowieczy Mącz 368d; sardonik kamień drogi cielistej maści sardonychus, sardonyx Cn] (5): Pierwſſy fundáment/ Iáſpis: wthory/ Sáfir: trzeći/ Kálcedon: cżwarty/ Smárágd: piąty/ Sárdonix Leop Apoc 21/20; A złoto oney źiemie ieſt wyborne Támże też znáyduią Bdellion y kámień Onyx (marg) Kámień drogi Iozefus go zowie Sárdonikiem/ á niektorzy perłą. (–). BibRadz Gen 2/12; WujNT Apoc 21/20; [TomZbrudzAp 21/20; Nie będźie porownána [mądrość] z nákrapiánémi fárbámi Indyſkimi/ áni z kámieniem Sárdonychem nadrożſzym [lapidi sardonycho pretiosissimo]/ ábo z Sáphirem. WujBib Iob 28/16].
Szereg: »onychin (a. [onyks]), (i) sardoniks« [szyk 1:1] (2): Ná rámionach tego Humerału będą dwá kámieniá w złoto wſadzone Sárdonix y Onichin [duos lapides onychinos Vulg Ex 28/9] BielKron 34, 33; [od ktorego mieyſcá [wysokiej wieży zwanej Farum] nie dálecżko rzecżká w morze wpada/ w ktoreieſmy kámuſzki ná kſztałt onyxá y ſárdonixá/ y máło co gorſze ábo podleyſze zbieráli. BusLic 17v].

Cf SARDONIJUS

MN