[zaloguj się]

SYCERA (5) sb f

sycera (4), szykiera (1), [szykera]; sycera BielKom, BielKron (2), MWilkHist; szykiera LatHar.

sy-, [si-].

e oraz a jasne (w tym w a 1 r. błędne znakowanie).

Fleksja
sg
N sycera
G sycery
I sycerą

sg N sycera (2).G sycery (2).I sycerą (1).

stp, Cn brak, Linde XVI w.

Napój alkoholowy (z gr. σικεραhebr. szeher: ‘mocny napój sfermentowany, sporządzony z owoców, zwłaszcza z daktyli, z niektórych zbóż lub miodu’); sicera PolAnt, Vulg [sicerawszelkie picie, którym się upiję Murm 163; – mocne picie, które pijanego człowieka uczyni Mącz 391b; – wszeliaki napój uczyniony, jakim się upić może Calep; trunek pijanysicera Cn] (5): W tey źiemi z naſienia tłocżą Winá/ Grekowie zową Sycerá. BielKron 447v, 447v marg; [WujBib 195a].
Szereg: bibl. »wino, (i) sycera« = vinum et sicera PolAnt, Vulg (2): Nie piję winá/ ſycery Tylko wyſyſam miod leśny. MWilkHist Gv; A winá y ſzykiery (to ieſt vpawáiącego ktoregokolwiek napoiu) pić nie będźie LatHar 686 [przekład tego samego tekstu BudNT, WujNT]; [A winá y ſzykery nie będzie pić. BudNT Luc 1/11[15]; WujBib Deut 14/26, Luc 1/15].
a. Nalewka lecznicza (1):
Wyrażenie: »śmiertelna [= dla umierających] sycera« (1): Zmowiwſzy ſie łgarze ná chorego. [...] Co ma trochę ná nim wymatáią/ Bábá z wanną áptekarz s kliſterą/ To go poią śmiertelną ſycerą. BielKom C8.

Cf SZECHAR, [SZYKER]

PP