Słownik polszczyzny XVI wieku - rostępujący się

« Poprzednie hasło: ROSTĘPOWAĆ SIĘ

Następne hasło: ROSTNĄCY »

ROSTĘPUJĄCY SIĘ (4) part praes act

rostępujący się (3), rozstępujący się (1); rostępujący się MurzNT, Mącz (2); rozstępujący się WujNT.

się (2), sie (2).

o jasne.

Fleksja

sg
m	N	rostępujący się

pl
A	subst	rostępujące się

sg m N rostępujący się (2). ◊ pl A subst rostępujące się (2); -e (1), -(e) (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.: rozstępujący się s.v. rozstąpić się.

Znaczenia

1. Rozsuwający się na boki w wyniku pęknięcia (3)
- a. O niebiosach (2)
2. Roztapiający się, rozpuszczający się (1)

1. Rozsuwający się na boki w wyniku pęknięcia (3): Scissilis, Pádáyąci ſie/ roſtępuyący/ álbo łatwi ku rozdárciu/ rozrzezániu. Mącz 372a.

a. O niebiosach (2): MurzNT 133 marg; A nátychmiaſt [Jezus] wyſtąpiwſzy z wody/ vyrzał otworzone (marg) rozstępuiące ſię. G. (–) niebioſá [celos apertos]; y Duchá iáko gołębicę sſtępuiącego y trwáiącego ná nim WujNT Mar 1/10.

2. Roztapiający się, rozpuszczający się (1): Diffluens, Rościekáyący/ Roſtępuyąćy ſie. Mącz 132a.

Synonimy: 1. padający; 2. rozciekający się.

Cf ROSTĘPOWAĆ SIĘ