[zaloguj się]
[pdf]

[ROSTRZYGNĄĆ SIĘ vb pf

rostrzygnąć się, rozstrzygnąć się.

o prawdopodobnie jasne (tak w rostrzygnąć).

Fleksja
inf rostrzygnąć się
plusq
pl
3 m pers byli się rozstrzygli

inf rostrzygnąć się. ◊ plusq 3 pl m pers byli się rozstrzygli.

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. W funkcji właściwej: dojść do ugody, porozumienia:

rozstrzygnąć się z kim podług czego: do tey chwały piſmem obwárowáney ápeluiemy/ podług niey ſamey rozſtrzygnąć ſię z Xiężą chcemy PrzestrObr 12.

rozstrzygnąć się czym: ale się już byli tą wojną dobrze rozstrzygli, gdy Świdrygieła Zygmunt wypędził StryjPocząt 414.

2. W funkcji biernej: zostać zdecydowanym, przesądzonym [czym]:
Szereg: »rozeznać się i rostrzygnąć się«: A to wſzytko ma ſię rozeznáć y roſtrzygnąć arbitrio bonorum vivorum, zdániem y rozſądkiem dobrych ludźi/ y w rzeczách kupieckich biegłych. ŚmiglLichwa 64.

Formacje współrdzenne cf STRZYC.]

MN