[zaloguj się]
[pdf]

ROŚWIECIĆ SIĘ (7) vb pf

roświecić się (6), rozświecić się (1); roświecić się RejWiz, Leop (3), KochPs, KochSz; rozświecić się WujJud.

Zawsze sie.o jasne, e pochylone.

Fleksja
praet
sg pl
3 m roświécił sie m pers
f roświéciła sie m an
n roświéciło sie subst roświéciły sie

fut 3 sg roświéci sie (1). ◊ praet 3 sg m roświécił sie (1). f roświéciła sie (2). n roświéciło sie (1). ◊ 3 pl subst roświéciły sie (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVIII w. s.v. rozświecić.

1. Rozbłysnąć, rozświetlić się, zajaśnieć, zaświecić; fulgere, refulgere, relucescere Vulg (6): A dalić thobie Nawyſzſſy żyć vyżrzyſz po trzećiey thrąbie/ y roſwieći ſie nagłe ſlońce w nocy/ á kxiężyc thrzy kroć przez dzień Leop 4.Esdr 5/4.

W porównaniu (1): Wyſzłá páni s páłacu/ by ſie roświećiło/ Aż iákoś przyſtráſznieyſzym ná nię pátrzyć było. Ano ſie łſną Száfiry/ Rubiny/ Szmárági RejWiz 25v.

Fraza: »światłość się roświeciła« (1): A oto Angioł Páńſki ſtánął/ y ſwiátłość roſwiećiłá ſie w ćiemnicy [et lumen refulsit in habitaculo]/ y vderzywſzy Piotrá w bok obudził go/ mowiąc: [...] Leop Act 12/7.
Przen: Pojaśnieć, rozjaśnić się, nabrać blasku (3): [Y ſtáło ſie gdym do niey [tj. do niewiasty] mowił/ oblicże iey roświećiło ſie nagle [facies eius fulgebat subito]/ y poſtáwá á wzrok iey był błyſkáwy Leop 1575 4.Esdr 10/25 (Linde s.v. rozświecić).]

roświecić się od czego (1): POtym vyźrzałem inſſego Angiołá z ſthępuiącego z niebá/ kthory miał wielką moc: y roſwiećiłá ſie źiemiá [terra illuminata est] od chwały iego. Leop Apoc 18/1.

roświecić się czym (2): Iáſne niebieſkié domy Roświéćiły ſye gromy Ogniſtémi. KochPs 146; KochSz C2v.

2. Stać się jasnym, zrozumiałym (1): Ty ieſteś Kápłan ná wieki/ wedle porządku Melchiſedechowego/ to ieſt/ nie wedle Aaronowego/ ktory obrząd miał być odięty/ gdy ſie iuż rzecży rozświećiły/ ktore onymi ćieniámi były známionowáne. WujJud 149v.

Synonim: objaśnić się.

Formacje współrdzenne cf ŚWIECIĆ.

JR