![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [BARDO] | Następne hasło: BARDUN » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
BARDON (2) sb m
bardon (1), bardun (1); bardon KochFr; bardun RejWiz.
a oraz o jasne.
Fleksja
| pl | |
|---|---|
| N | barduny |
| A | bardony |
pl N barduny (1). ◊ A bardony (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.
Znaczenia
Najniższe struny lutni (2): A nalepſzy lutniſtá kiedy ma złe struny/ Bárzo ſie nie zgadzáią wnet iego bárduny. RejWiz 119; Ia chcę śpiéwáć krwáwé boie/ Luki/ ſtrzały/ miecze/ zbroie: Moiá lutnia Kupidyná/ Pięknéy Aphrodity ſyná. Iużem był porwał bárdony Y náwiązał nowé ſtrony KochFr 5.
KN