[zaloguj się]

BARYCZ (1) sb f

barycz a. barycza.

Fleksja

L sg båryczy.

stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład).

Targowisko, na którym odbywał się handel wymienny: Iuż ono niebożątecżko co ſpokoiem ſiedzi/ Chociay więc goścom nie rad káżdy go náwiedzi. By miał z dzyećmi pozdycháć tedy go wyłupią/ A iáko na Barycży nigdy nic nie kupią. RejWiz 69v.

KN