![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [BIAŁOSKORNICZY] | Następne hasło: BIAŁOSKRZYDŁY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
BIAŁOSKORNIK (8) sb m
białoskornik (7), biełoskornik (1); białoskornik Murm, Mymer1, BartBydg, Mącz (3), SarnStat; biełoskornik Calep.
biåłoskor- Mącz (3), białoskór- (1) SarnStat.
Fleksja
| sg | pl | |
|---|---|---|
| N | biåłoskornik | biåłoskornicy |
sg N biåłoskornik (7). ◊ pl N biåłoskornicy (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.
Znaczenia
Rzemieśnik wyprawiający cienkie skóry, garbarz; alutarius Murm, Mymer1, BartBydg, Mącz, Calep; coriarius Murm, Cn; cerdo, membranarius Mącz (8): Murm 184; Mymer1 13v; BartBydg 8; Alutarius, Zameſznik, Gárbars, Byałoskornik. Mącz 7b; Cerdo, Gárbars/ Białoskornik/ á przitym też każdy rzemieśnik ręczny bywa rzeczón. Mącz 48c, 215a; Calep 57b; Biáłoskórnicy ábo Gárbárze niech skór nie przedáią poſtronnym ludziom SarnStat 1238.
Synonimy: garbarz, pargamennik, zamesznik.
LZ