![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: BŁOSZCZYCA | Następne hasło: BŁOTKO » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
BŁOTARZ (1) sb m
Fleksja
G pl bł(o)tårz(o)w.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Mażący błotem; przen: Obelżywie (w polemikach religijnych) o księdzu katolickim mażącym śliną przy obrzędzie chrztu: A przeſto vćiekayćie co nadáley możećie/ od takowych Oleiarzow/ Błotharzow/ y Solarzow. KrowObr 84.
LZ