[zaloguj się]
[pdf]

[BRAKOWNIK sb m

Fleksja

I sg brakownikiem.

Sł stp, Cn brak.

Ten, który dzieli na lepsze i gorsze:
Wyrażenie: »brakownik osob«: obiecał ſye [Chrystus] przyść vzdrowić ſługę Setnikowégo: á to dla tego/ iżby pokazał/ że nie ieſt brákownikiem oſob: ták v niego Król iáko vbogi [...] wſzytkich iednáko v śiebie ma. BiałPos 223.

Cf [BRAKARZ]]

KN