[zaloguj się]
[pdf]

BRATANEK (6) sb m

bratanek (4), bratonek (1), bratunek (1); bratanek WujNT, SarnStat (3); bratonek ZapKościer; bratunek PaxLiz.

Pierwsze a jasne, drugie pochylone; prawdopodobnie e jasne (tak Cn).

Fleksja
sg pl
N bratånek bratånkowie
D bratonkowi
V bratunku

sg N bratånek (1). ◊ D bratonkowi (1). ◊ V bratunku (1). ◊ pl N bratånkowie (3).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI w. (jeden z tych samych przykładów).

Syn brata (lub siostry); consobrinus Vulg; filius ex sorore Cn (5): dzyękuyę Bratonkowy swyemu y Malſzoncze Iego Annye ZapKościer 80; ieſt ze mną w poimániu/ y Márek brátanek Bárnábaſzow [Marcus consobrinus Barnabae] WujNT Col 4/10; SarnStat 590, 600, 636.
a. W stosunku do osoby niespokrewnionej (1):
Wyrażenie wykrzyknikowe (w funkcji dem. od „brat”): »moj bratunku«: Táć ſie mnie zda przycżyná tego iey fráſunku/ Lecż ieſlić ſie podoba/ powiedz moy brátunku. PaxLiz B2.

Synonim: synowiec.

Cf BRACIANEK, BRATENNIK

IM