| « Poprzednie hasło: CAŁOWAĆ | Następne hasło: CAŁOWAN » |
CAŁOWAĆ SIĘ (4) vb impf i pf
pf (1) Leop Ps 84/11 (3 pl praet subst); pozostałe raczej impf.
Zawsze sie.
Wszystkie samogłoski jasne (w tym w pierwszym a 1 r. błędne znakowanie).
Fleksja
| indicativus | |
|---|---|
| praes | |
| pl | |
| 3 | całują sie |
| praet | ||
|---|---|---|
| pl | ||
| 3 | m pers | całowali sie |
| subst | całowały sie | |
praes 3 pl całują sie (1). ◊ praet 3 pl m pers całowali sie (2). subst całowały sie (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVIII w.
Znaczenia
Wzajemnie dotykać się ustami; osculari Vulg (4): á obłápiwſzy ſie y cáłowáli ſie weſpołek płácżąc. HistRzym 131v.
Szereg: »obłapi(a)ć się, (a) całować« (2): Trzećie/ może poznáć s ſpráwy á poſtáwy oney pary podeźrzáney/ ieſli ſye obłápiáią/ cáłuią GroicPorz 112; A ták Abráám s ſynem ſwoim obłápili ſie á całowali BielKron 13.
W przen (1): Miłoſierdzie y prawdá potkáli ſie: ſpráwiedliwość á pokoy cáłowáły ſie [osculatae sunt] Leop Ps 84/11.
Formacje pochodne: nacałować się, pocałować się.
MM