[zaloguj się]
[pdf]

1. CHYBAĆ (2) vb impf

h- (2), [ch-].

Fleksja
inf chybać
indicativus
praes
sg
3 chybå
praet
sg
3 m chybåł
imperativus
sg
2 chybåj

inf chybać (1). ◊ praes 3 sg chybå (1). ◊ [praet 3 sg m chybåł. ◊ imp 2 sg chybåj. ◊ part praes act chybając.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład).

Chwiać, kołysać, poruszać (2):

[chybać co na czym: niżli ie [orzechy laskowe] cukrowáć pocżnieſz/ drzewiey ie bárzo dobrze ná panwi chybay SienHerb 527a.

chybać co po czym: puſzcżay nań [na hanyż] cukier z lekká wrzący/ ſprzodku/ á chybay go dobrze rękomá po miednicy álbo po panwi SienHerb 527b (Linde).

chybać co w czym: Bierże Cukier lekko wrzący/ wárzęchą dźiuráwą/ puſzcżay go ná kráiáne ſkorki/ vſtáwicżnie ie w panwi chybáiąc. SienHerb 527a.]

chybać czym (żywotne) (1): ſam ſobą z lekká/ iáko koń ſtąpi hyba GórnDworz E8v.

W przen [czym] (1): thák pocżćiwego cżłowieká vſty/ áni chmiel/ áni gniew/ áni żal/ hybáć nie ma. GórnDworz E2v; [ListyPol III 1551/107].

Synonimy: chowyrać, chwiać, kiwać, kolebać, kołysać, opałać, ruszać, trząść, utrzęsać.

KW