![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: CISZEĆ | Następne hasło: CISZYĆ SIĘ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
CISZYĆ (3) vb impf
Fleksja
| inf | ciszyć | |
|---|---|---|
| indicativus | ||
| praes | ||
| sg | ||
| 2 | ciszysz | |
inf ciszyć (2). ◊ praes 2 sg ciszysz (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.
Znaczenia
- 1. Zniżać głos (1)
- 2. Uspokajać; łagodzić (2)
1. Zniżać głos (1): Ieſliś głucha/ muſzę na ćię wołáć/ toż vſłyſzyſz. Echo. Toż vſłyſzyſz. B. Abo ćicho będę mowił/ zá ſię też vciſzyſz. Echo. Ciſzyſz. KlonŻal E3v.
2. Uspokajać; łagodzić [co] (2): Kámień ćiſzyć/ drobić/ á pozbywáć go SienLek S2v.
W przen (1): A toć ieſt záiſte ludźi prawdżiwie rządźić/ myślam ich roſkázowáć/ ſercá głáſkáć/ á wáły nawałnośći ich ſkromić y ćiſzyć [ac fluctus perturbationum sedare et tranquillare]. ModrzBaz 19v.
Synonimy: 2. łagodzić, uspokajać.
Formacje pochodne: cf CICHNĄĆ.
MM