[zaloguj się]
[pdf]

1. CZCZON (41) part praet pass impf

czczon, czczony (15), czcion, czciony (14), ćcion, ćciony (6), tcion, tciony (3), czcon, czcony (2), tccion (1); czczon(y) Mącz (2), CzechRozm, CzechEp, SkarŻyw, ZawJeft, GrabowSet (2), WujNT (5); czcion(y) BielŻyw (3), GliczKsiąż, RejWiz, SarnUzn, WujJudConf (2), BiałKat (2), BudBib; ćcion(y) OpecŻyw, HistAl, Calag; tcion(y) KromRozm I, KromRozm III (2); czcon(y) GrzegRóżn, WujJud; tccion SeklPieś; czczon(y) : czcion(y) : ćcion(y) Leop (- : 1 : 2), BielKron (2 : 2 : 4).

czczon (24), czczony (8), czczon a. czczony (9); czczon OpecŻyw, BielŻyw (3), KromRozm III, GliczKsiąż, SeklPieś, RejWiz, Leop (3), BielKron (4), GrzegRóżn, WujJudConf, BudBib, CzechRozm, Calag; czczony HistAl, SarnUzn, SkarŻyw, CzechEp, ZawJeft; czczon : czczony Mącz (1 : 1), GrabowSet (1 : 1), WujNT (2 : 1).

Fleksja
sg
mNczczon, czczony fNczczonå, czczona nNczczono, czczoné
pl
N m pers czczeni
subst czczon(e), czczony

sg m N czczon (16), czczony (4); -ony SarnUzn, CzechEp; -on : -ony Mącz (1 : 1), GrabowSet (1 : 1). ◊ f N czczonå (2) HistAl, SkarŻyw, czczona (1) Leop. ◊ n N czczono (5), czczoné (2); -o CzechRozm, BielKron (2), BielŻyw; -o : -(e) WujNT (1 : 1); ~ -é (1) ZawJeft, -(e) (1). ◊ pl N m pers czczeni (6). subst czczon(e) (3) BielKron, WujJudConf, WujNT, czczony (2) OpecŻyw, KromRozm III.

Sł stp s.v. 1. czcić, Cn brak, Linde bez cytatu.

1. Poważany, szanowany, wielbiony (39): Niepożciwy iako może cżcion być. BielŻyw 88, 93; y przykazał áby iáko Krolowa od wſzytkich byłá ććiona. HistAl G5v; KromRozm III D6v; SeklPieś 30v; Milcżący á rozumny będzie cżćion [honorabitur]. Leop Eccli 21/31; BielKron 7; BiałKat 363v; záś kto ſtrzeże kárnośći/ będzie cżćion. BudBib Prov 13/18; Ehre haben. Być ćcion/ et być wazon. Honorari. Calag 142b; CzechEp 86; IM pilniey pátrzę/ w świát y iego ſtrony/ Szláchetny PIETRZE/ á im ſię dźiwuię: Tym bárźiey prágnę/ byś od wſzech był cżcżony. GrabowSet Y; WujNT Cccccc 3.

czczon nad kogo (1): bo ieſtliże kto cżci cieleſtney niema, przez mądroſć nad wiele innych cżcion będzie BielŻyw 171.

czczon czym (2): A iżby wiedźiał/ kthórą to czćią máią być czćieni/ Páweł święthy náucza. BiałKat 363v, 363v.

Szeregi: »czczon i ważon« (3): Páweł indźye piſſe/ od nas tćyeni y ważeni być máyą. KromRozm III Hv; BielKron 54v; Huic ob insignem eruditionem honos debetur, Ten dla niepoſpolitey nauki ſpráwnie ma być czczón/ y ważon Mącz 256a.

»czczon i wielbion« (2): [Prorok Daniel] był cżcżon y wielbion od niego BielKron 93, 276.

a. O Bogu i świętych (19): Godno tedy ieſt/ ijż gdy ciala ſwiętych bywaią tzciouy [!] na ziemi/ więcéy cialo Mariéy má bytz vtzcione OpecŻyw 181; iż śwyęci máyą być od nas tćyeni y wzywani. KromRozm I I; GrzegRóżn D3; SarnUzn F2v; Takież że Swięći z Pánem Chriſtuſem kroluiący/ máią być cżceni y wzywáni WujJud 26v; SkarŻyw 279; GrabowSet Fv; WujNT 293.

czczon dla kogo (1): áby widzieli wſzyścy/ iż dla Piotrá máią być czczeni y ważeni WujNT 417.

czczon czym (3): Bog [...] nie mieſſka w Kośćielech rękomá ſpráwionych/ áni bywa ćcion ludzkimi rękomá [nec manibus humanis colitur] Leop Act 17/25; WujJudConf 54v; ZawJeft 19.

czczon w kim (1): Mądrość będzie chwaliłá duſſę ſwą/ á w Bodze będzie ććioná Leop BBB3.

Szeregi: »czczon, (i) chwalon« (3): BielKron 236; WujJudConf 60v; wſzákże [Pan Bóg] dla potrzeby y pożytku náſzego/ chce być od nas czczon y chwalon ráczey ná świętych mieyſcách WujNT 425.

»czczon i sławion« (1): imię Iezu Chriſtá ſyná iego będźie cżcżono y ſławiono CzechRozm 268v.

»czczon, (i) ważon« (3): Naprzod aby pan Bog był w rodzáyu ludzkim poznan/ cżcyon/ ważon/ y chwalon. GliczKsiąż Ov; WujNT 124, 417.

2. Częstowany, podejmowany, ugaszczany; tractatus Mącz (2): Rzekł ſtárzec/ iuż ſiądź zá ſtoł/ boć ten ieſt obycżay/ Aby tu káżdy cżcion był RejWiz 25; Mącz 461a.

Synonimy: 1. chwalon, cny, wielbion, wysławian; a. błogosławiony; 2. czestowan, podejmowany.

Cf 1. CZCIĆ

AL