[zaloguj się]
[pdf]

CZUJĄCY SIĘ (5) praes act

sie (4), się (1).

Fleksja

sg m N czujący się (3). ◊ pl N subst czując(e) się (1). ◊ D czującym się (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.

1. Doznający wrażeń zmysłowych (1): Membra stupida, Zmilkłe członki/ nie czuyące ſie. Mącz 424a.
2. Zdający sobie sprawę z czegoś, świadomy czegoś, orientujący się w czymś [w czym] (2): Bo y w tym teraznieyſzym piſániu moim [...] niecoć ſię inſzego zámyka: tylko to áby ſię przez nie záwiedzenie y obłądzenie od drogi zbáwienney/ przez chytrość ſzátáńſką/ á ſpráwę nacżynia iego/ ludźiom nie cżuiącym ſię w tym pokázowáło. CzechEp 72; Conscius ‒ Wiedzacy rzecz taiemną, czuiąci ſzie w nieczim. Calep 244b.
3. Poczuwający się do winy; conscius Mącz, Cn (2): Conscius animus, Consciens sibi culpae, maleficii, aut noxae, Czuyący ſie Mącz 373a.

czujący się w czym (1): Conscius, Winny/ czuyący ſie w czym. Mącz 373a.

Synonim: 3. winny.

Cf CZUĆ SIĘ

KN