[zaloguj się]
[pdf]

[DEKOKT sb

dekokt m, dekoktum n.

e oraz o nie kreskowane.

Fleksja
sg
N dekoktum
G dekoktu
A dekoktum
I dekoktem

sg N dekoktum. ◊ G dekoktu. ◊ A dekoktum. ◊ I dekoktem.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

Wywar sporządzony w celach leczniczych; decoctum Cn [decoctum – odwarzenie Calep; wywarzane rzeczy – decoctum Cn]: wódką ią [mąkę] rożáną/ álbo więc decoctem tymże z ſálſy [...] roſtworzyć OczkoPrzymiot, 119; wódek ná piérwſzą decoctią kwart ſześć biorąc [...] wárzáć [...] powiádáią/ że wtóré decoctum co z remánentyy bywa vczynioné/ do pićia ieſt zdrowſzé OczkoPrzymiot 122, 120, 124.
a. Jakikolwiek wywar, tu: piwo: á chłopi kárczemni iáko? [...] poyźrzy ná chłopá w Mázowſzu/ poyźrzy też w Pruśiech/ przyznaſz że ieden piérwſzé decoctum/ wtóré drugi pije: przeto ow vtył/ á ow choćiáż pije/ przedśię iáko ſzczépá OczkoPrzymiot 123.

Cf DEKOKCYJA]

MK