[zaloguj się]
[pdf]

DĘCIE (5) sb n

Fleksja
sg
N dęci(e)
G dęciå

sg N dęci(e) (4). ◊ G dęciå (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVIII w.

Znaczenia
Wianie, ruch powietrza; flatus Mącz, Calep, Cn; spiritus Mącz; flabrum Calep, Cn; flamen, flatura, inflatus, proflatus, prosper Cn (5): Spiritus [...] Dech. Wiánie/ Powietrze/ Dęcie Wiátr. Mącz 408c, 130c; Calep 424a [2 r.].
Przen (1):
Wyrażenie: »dęcie ducha gniewu« (1): odkryły ſię fundámenty świátá od łáiánia twego Iehowo/ od dęcia duchá gniewu [ab inspiratione spiritus irae] twego (marg) nozdrze twey (—). BudBib Ps 17/16.

Synonimy: chuchanie, dech, wianie, wiatr.

Cf DĄĆ

LW