[zaloguj się]
[pdf]

DŁUŻEK (3) sb m

Tekst nie oznacza é; e jasne.

Fleksja
sg pl
A dłużek dłużki

sg A dłużek (2). ◊ pl A dłużki (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) i XVIII w.

praw. Dem. od „dług” ‘należność do uiszczenia lub odebrania’ (3): á on [sługa] pothym o nędzny dłużek vmordował bliźniego ſwego RejPos 181v; o málucżki dłużek/ iż mu nie miał ná then cżás cżym zápłáćić/ vbił go RejPos 249.

W charakterystycznych połączeniach: maluczki, nędzny dłużek.

Zwrot: »dłużki popłacić« (1): Versuram facere est aes alienum ex aere alieno solvere, Pieniądzmi w lichwę wziętemi długi popłáćić máłe zwłaſzczá dłuſzki popłáćić á więtſzych nábić [!]. Mącz 486c.

KCh