[zaloguj się]
[pdf]

DOBIEGAĆ (3) vb impf

o oraz e prawdopodobnie jasne; a jasne.

Fleksja
inf dobiegać
indicativus
praes
sg pl
1 dobiegå
3 dobiegają

inf dobiegać (1). ◊ praes 1 sg dobiegå (1). ◊ 3 pl dobiegają (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII – XIX w. s. v. dobiedz, dobieg.

Znaczenia
Osiągać; conficere cursum, ad calcem decurrere, contingere a. tangere (cursu) metam Cn [czego (2)] (3): [nieszczęście mając władzę nad ludźmi] w tym zawodzie/ gdzie wieldzy ludzie ku doſtoieńſtwu/ á wyſokiey ſtolicy bieżą/ iedne wpuł kreſu/ drugie práwie wthen cżás/ kiedy dobiegáią [...] obala á nádzieie wſzytki náſze [...] w niwecż obráca. GórnDworz Dd7v.
Zwroty: »dobiegać końca« = osiągać niebo (1): [Wódź mnie Boże] śćieſzkámi twoimi/ Ktore ſą śćisłe/ ztąd nie ſnádnie nimi Dobiegáć końcá RybGęśli D3v.

»kresu dobiegać« = umierać (1): Ták gdy ieden dłużey żyie niżli drugi/ nie wiele ma poćiechy [...] nád tego kto prędzey przed nim kreſu tego dobiega. SkarKaz 387b.

Formacje pochodne cf BIEŻEĆ.

Cf DOBIEGANIE

LW