1. Zbliżać się (do miejsca), docierać, sięgać, mieć dostęp; devenire, pervenire Mącz, Cn; pervadere, pervenari Mącz; adire, attingere, insequi, insistere, persequi, prodire, perferri, penetrare, pertingere, pervehi Cn (106): FalZioł I 109c; wino dłużej trwa gdi ie tam chowaią gdzie wiatr ſwieży nie dochodzi GlabGad K2; MurzNT Luc 12/33; BielKron 171; Mącz 483b; názáiutrz záſkwarz mu łoiem kozłowym/ á ná tho ſmołą po wierzchowi/ by wodá niedochodźiłá. SienLek 179v; BielSpr 20v; Oczko 1v; NA przykréy ſkále gdźie nikt niedochodźi/ Zieloné drzewo ſłodkié figi rodźi KochFr 8; KochPieś 12; ActReg 1; Calep 245b; WujNT Luc 12/33.

dochodzić czego (12), kogo (1) (13): FalZioł III 37a; GlabGad K2; RejWiz 151; Czytamy w ſtárych Hiſtoryach/ że niekthorzy ſchodzili rozmáite Prowincie/ dochodzili nowych ludzi/ zieździli Morzá Leop *B2; Od tey ſkáły od záchodu Słońcá miáſto ſzło ná doł zniżáiąc ſie/ mieyſcámi też podnoſząc/ áż do muru [...] gdzie iuż miáſto dochodziło brzegu wody y vlicżki BielKron 264v, 286; Mącz 483, 490b [2 r.]; Oczko 26v; GostGosp 4; SkarKaz 353b; SapEpit B3.

dochodzić do czego (6), kogo (2) (8): BielKron 103v, 410; Mącz 473a; MycPrz II B3v; SkarŻyw 251; GostGosp 54, 58; bydlęce tory Nie dochodzą do progu złodźieyſkiey obory. KlonWor 22.

dochodzić czym (4): Ut venatores solent indagare feram, Lowić zwierzę/ oſládą dóchodźić. Mącz 168b, 483c, 490b [2 r.].

2. Ścigać, domagać się, upominać (najczęściej na drodze prawnej); agere, capere, cernere Mącz, Cn; adire Mącz; deprehendere, obtinere velle, petere, persequi, recuperare, repetere, tenere Cn [czego] (98): Groic Porz o3, nn4, oo3v; krwie iego z ręki ſtrożowey będę dochodził. [Sanquinem autem eius de manu speculatoris requiram] Leop Ez 33/6, Tob 5/2; Kmiećiá/ rodzicá/ y ſługi biegłego ma dochodzić wedle ſtárego Státutu UstPraw F3; bierzćie ná ſię zbroie dochodźmy właſnośći BielKron 234v; Mącz 48c, 152c [2 r.]; ModrzBaz 96v; Krol Polſki Kázimierz/ wielki rzeczony [...] vmyſlił oſtátká Ruſkich ziem dochodzić á do Polſki przyłęczyć StryjKron 447; [Swidrigieł] Kręcząc ſię y tám y ſám z Moſkiewſkim ſię zbrácił Proſząc go by mu pomogł oyczyzny dochodzić Aby iuż więcey Witołd wniey niemogł przewodzić StryjKron 517, 61, 452; ActReg 81, 106; GrochKal 19; OrzJan 57; SarnStat 6, 209, 275, 418, 512 (7); Rzecż krádźiona dawnośćią nigdy nie záchodzi; Bo iey ſnadz y we ſto lat dochodźić ſię godźi KlonWor 44.

dochodzić przez kogo (1), co (3) (4); Pani Sanocka barzo vrget ot uarys modis przez lekkie ludzie tego dochodzi ActReg 172; A tego naprzód przez poſelſtwo, y rádámi dobrémi dochodzić. SarnStat 124, 1267; KlonKr Bv.

dochodzić czym (35): RejKup Y; GroicPorz C2; BielKron 311; RejZwierc 212; CzechRozm 230v; Mogłáby ſię náleść táka drogá/ iżby y świádkámi dochodźić ſię rżeczy mogły/ y krżywoprżyśięſtwoby nie bywáło GórnDworz H3 [2 r.]; ActReg 18, 172; Tákowymże proceſſem wolno będźie káżdému dochodźić poſſeſsiiéy dóbr náſzych SarnStat 7, 124, 1160, 1178 [2 r.]. Cf »dochodzić prawem«, »dochodzić wojną«.

dochodzić na kim (5), czym (1) (7): ISćiec álbo Wierzyćiel [...] długu ſwego dochodźić ma przodkiem ná ruchomych rzeczách dłużnikowych/ Potym ná ſtoiącym Imieniu iego. GroicPorz q4v, 43; UstPraw A; Mącz 375d, 410a; Zgodź ſie pirwey z bliźnim twoim/ gdyż maſz náukę iáko maſz ná nim dochodzić powinnośći ſwey RejPos 181; SarnStat 632.

dochodzić nad kim (3): A według nieprawośći náſzych/ nie dochodź pomſty nád námi. LatHar 179, 146, 288.

W charakterystycznych połączeniach: dochodzić bliskości (1), dobr (4), dziedzictwa (3), imienia (5), kmieci (3), ojczyzny (2), pieniędzy (1), przymierza (1), rzeczy (4), własności (1), ziemi (3).

3. Wnioskować, dociekać, śledzić, badać; rozumieć, pojmować, dowiadywać się; coniectare Calep; agere, investigare, reperire, tenere Cn [czego] (60): LibMal 1544/85; GórnDworz D4v; WujJudConf 235; Aboć podobno Páweł był w tey mierze proſtakiem/ że tego wyrozumieć nie mogł/ cżego teraz nowi niektorzy ſtudenci dochodzą? CzechRozm 44v; ModrzBaz 69; CzechEp 71, 166; NiemObr 95; GórnRozm C4; GrabowSet O; WujNT Luc 1/3, s. 193; JanNKar C2; Gdy ćię rozum potárgnie á będźieſz chćiał ſzperáć w máieſtaćie bozkim y dochodźić trudnośći: nágotuy wiárę SkarKaz 277b.

dochodzić z czego (16): Przetoż ták rozumiemy/ że z tego piſmá dochodźić muśimy prawdźiwey mądrośći y pobożnośći. WujJudConf 29v, 29v marg, Nn; CzechRozm 178v, 261; CzechEp 88, 139; NiemObr 45, 79, 93 [2 r.], 114, 173; WujNT 139, 784; Tedy tu ieno z koniektur, álbo domniémánia iákiégo dochodzą SarnStat 792.

dochodzić przez co (4): Coniecturalis To co ſie przes domysł bywa wywiedziano álbo rzecz przes którą dochodźimy czego. Mącz 162b; OrzQuin T; á my przez tho co widzimy/ dochodzimy tego cżego widźieć nie możem GórnDworz L15; GrzegGeom B2.

dochodzić czym (14): Odmiány nie wiem iákiey gwiazdámi dochodzą Prot D; SienLek T4; GórnDworz L1; Tákim pytániem dochodźi ſumnienia y obycżáiow onego świádká [Eiusmodi interrogationibus conscientia et mores testis investigantur]/ godźienli tego áby iego świádectwu wiárę dano/ cżyli nie. ModrzBaz 86; CzechEp 257; A wżdy poteſtat Padewſki nie niemo ſądźi/ ále y pyta y rozmáitemi kſztałty dochodźi rżeczy GórnRozm F4, F3v; WujNT Hebr 11/3. Cf »rozumem dochodzić«.

dochodzić za czym (2): iż zá rozcżytániem iey/ mielismy nieiáko dochodzić/ y smákowáć onych rzecży niewidomych GórnDworz Bb7v; Strum A2v.

dochodzić w czym (2): Gdy nie wiemy iákiego wyrozumienia piſmá świętego/ w vcżynkách y ſpráwách ludźi świętych tego dochodźmy. ReszPrz 17; GórnRozm K4.

Ze zdaniem dopełnieniowym: [w tym z zapowiednikami: tego (7), stąd (5); iż (8), że (3), co (1), żeby (1)] (13): LibMal 1544/83v; SienLek T4; CzechRozm 76, 93, 261v; Iż cżyni z nieumieiętnośći: tego sſtąd dochodzę: że ábo tych kśiążek ſam pierwey nie przecżełd [!]/ ábo cżytáiąc nie pilnie/ onych nie zrozumiał. CzechEp 55, 88, 139; NiemObr 173; chćiał mieć od tego Medyká/ chćiał Chirurgá/ ktorzyby rozumem/ náuką y experiencyą/ tego dochodźili/ co dla ktorey choroby zdrowo/ co niezdrowo. ReszPrz 11; Stąd dochodzimy iż dwoiákie ſą grzechy WujNT 817, 608, Hebr 11/3.

W charakterystycznych połączeniach: dochodzić rzeczy (5).

4. Osiągać stopień, kres, granicę (czasu), doczekać; agi, attingere, se circumagere, compleri, exire, expleri, pervenire Cn (10): A gdy dochodzył rok poſlał Nábuchodonozor Krol poſly Leop 2.Par 36/10.

dochodzić czego (9): FalZioł I 7c, 146b, IV 24c; RejPs 106v; Tey miáry/ tego kreſu/ twe ſzcżęſcie dochodźi/ Ze niewiem/ ieſli prośić o więcey ſie godzi. KochZuz ktv; SWiát widźimy iż ná wſzytkim ſchodźi/ Ziemiá nie ták ſwe pożytki rodźi/ Tákież ludźie ſłábſzy ſie iuż rodzą/ Iáko pierwey ſtá lat nie dochodzą BielKron A5; Bo ták miárkowány żyẃot/ dochodźi ſwey ceny KlonŻal A2v; VotSzl Cv. Cf »żywota dochodzić«.

dochodzić czego czym (1): ieſt to ziele barzo zagrzewaiącze/ prawie cżwartego ſtopnia ciepłoſcią przyrodzoną dochodźi. FalZioł I 146b.

5. Dochodzić do skutku, odbywać się, realizować; agi, contingere, exerceri, fieri, haberi Cn (17): abyśmy się u WKM naszego MP z tego obmowili, żeśmy nie są ci, prze ktore by sejmy dochodzić nie miały. Diar 75, 24; dla Trybunału Lubelſkiégo/ nie zwykły dochodźić Roki Ziemſkié Sánockié około Swiątek przypádáiące SarnStat 731; SkarKaz 4a.

dochodzić czym (1): Tymże obyczáiem Podkomorzégo źiemſkiégo elekcia ma dochodźić SarnStat 458.

W połączeniu z okolicznikiem [w tym: czasu (8), miejsca (5)] (13): tedy przedśię Wiécá záwżdy na twym mieyſcu ſwégo czáſu/ roku káżdégo dochodźić máią. SarnStat 721; té Roki tego czáſu wedle ſtárádawnégo zwyczáiu w Sędomiérzu/ á potym w inſzych powiećiéch dochodźić máią. SarnStat 724, 717, 723 [2 r.], 724 [2 r.], 727 [2 r.], 733, 735; Gdy ſzláchćicá nie poimáć áż práwem przekonánego/ ktore drugdy w 50. lat nie dochodźi/ áż drugich názábija ile chce. SkarKaz 315b.