[zaloguj się]

DOCHOWAĆ SIĘ (2) vb pf

Fleksja

3 sg m con by się dochowåł (2).

stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. dochować.

Znaczenia
Uchronić się [w czym] (2): Przeto też [ptasze jajca] potrzebuią twardſzey ſzkorupy ktora by ie mogła bronić od vrazu y ſkażenia ażeby ſie w niey płod dochował, taka ieſt opatrznoſć natury. GlabGad H6v.
W przen (1): [o cnocie panieńskiej czystości] Nie ma [w Wilnie] zadnego klaſztoru/ w ktorym by ſię táki piękny ſzcżep tey leliey y rożey y owocow/ w ktorych ſię báránek y oblubieniec Chryſtus kocha/ oſadził/ ogrodził/ y dochował. SkarŻyw 71.

Formacje pochodne cf CHOWAĆ SIĘ.

JZ