[zaloguj się]

DOCHRAPAĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja

inf dochråpać się.

stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład) – XVIII w.

Po trudach dotrzeć a. może osiągnąć [czego]: Mnodzy ſię ważą Indyey dochrapáć/ Ządáiąc bogactw gwałtownych náłápáć. Do Kálekutu przez Aráby płyną/ Y cżęſto giną. KlonFlis D2v.

Formacje pochodne cf CHRAPAĆ.

JZ