[zaloguj się]
[pdf]

[DODYSPUTOWAĆ SIĘ vb pf

Fleksja

3 sg m praet dodysputowåł się.

Sł stp, Cn brak.

Uzyskać, osiągnąć coś przez dysputę, polemikę, rozmowę:
W przen:

dodysputować się czego: Cżeſki narod dobił ſię tego/ á mężnym poráżeniem ſrogich woyſk Papieſkich/ tudźieſz fałſzywych Prorokow/ zwłaſzcżá mnichow/ krwie roźlewánim dodyſputował/ że im [...] dopuſzcżono Sákrámentu używác [!] po ſtáremu/ pod oboią oſobą TurnZwierc D3 (Linde).

Formacje pochodne cf DYSPUTOWAĆ SIĘ]

TG