![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [DOGRYZAĆ SIĘ] | Następne hasło: [DOGRYŹĆ SIĘ] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
DOGRYŹĆ (2) vb pf
o jasne.
Fleksja
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | f | dogryzła |
fut 3 sg dogryzie (1). ◊ praet 3 sg f dogryzła (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI (XVIII) i XVIII w.
Rozerwać zębami do końca, na śmierć; tu przen: zniszczyć, unicestwić [czego] (2): ktora [bestyja o siedmi głowach, tj. cesarstwo rzymskie] ácż byłá vpádłá/ ále ráná iey/ to ieſt zwirzchność iey/ byłá záſię odnowiona. Ale zda mi ſie iż iey iuż tá nowa beſtia [o rogach barankowych, tj. papiestwo] dogryzie álbo iuż dogryzłá RejAp 111v.
Formacje pochodne cf GRYŹĆ.
BZ