Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: DOKTOROWIC

Następne hasło: [DOKTOROWSKO] »

DOKTOROWSKI (15) ai

Pierwsze i drugie o jasne; -ow- (2) OpecŻyw, KochFr, -ów- (1) MurzNT.

Fleksja

sg
f	N	doktorowskå	n	N
	G	doktorowskiéj		G	doktorowski(e)go
	D	doktorowskié		D

pl
N	subst	doktorowski(e)
G		doktorowskich
I	n	doktorowskimi
L		doktorowskich

sg f N doktorowskå (1). ◊ G doktorowskiéj (4); -éj (1), -(e)j (3). ◊ D doktorowskié (1) OpecŻyw. ◊ n G doktorowski(e)go (2). ◊ pl N subst doktorowski(e) (2). ◊ G doktorowskich (1). ◊ I n doktorowskimi (1). ◊ L doktorowskich (3).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI – XVII w.

Znaczenia

1. Przymiotnik od „doktor” ‘człowiek uczony, znawca Biblii’ (10)
- a. Przymiotnik od „doktor” ‘uczony w piśmie i wykładający wiernym prawo Mojżeszowe’ (2)
2. Przymiotnik od „doktor” ‘człowiek uczony mający tytuł naukowy’ (3)
3. Przymiotnik od „doktor” ‘lekarz’ (2)

1. Przymiotnik od „doktor” ‘człowiek uczony, znawca Biblii’ (10):

Wyrażenia: »pismo doktorowskie« [szyk 3 : 2] (5): Dzyeſyąty vyuod yeſth pyſma doctorowſkyego PatKaz I 10; PatKaz II 21, 25v, 28v; ReszPrz 33.

»sentencyje doktorowskie« [szyk 2 : 1] (3): WujJud 37v marg, Mm; Przetoż gdy roznicá iáka ieſt o rzecżách zbáwiennych/ nie przeſtawamy na ſámych gołych ſentencyach Doktorowſkich y dowodźiech Conciliow WujJudConf 37.

a. Przymiotnik od „doktor” ‘uczony w piśmie i wykładający wiernym prawo Mojżeszowe’ (2): Iezus námileyſſy vzrzáwſſy matuchnę ſmutliwą/ pobieżal ku iey miloſci/ doſytz vcżyniwſſy doktorowſkié vcżliwoſcij. OpecŻyw 33v.

Wyrażenie: »sprawiedliwość doktorowska« (1): iako to mozęm ſtąd rozumieć iſz nás inſzyi ſprawiedliwośći niſz Phariſeuſzów abo Doctorówſkiéi vczy MurzNT 18v.

2. Przymiotnik od „doktor” ‘człowiek uczony mający tytuł naukowy’ (3): też to nie przysłucha yżeby ſzyrmierz kn potkaniu ná ſzkole albo gdzie indzie/ w długiey doctorowskiey z ſzerokimi rękawami ſzaćie miał przyść. KwiatKsiąż Qv; ReszPrz 12.

Wyrażenie: »broda doktorowska« (1): Myśli koźieł co czynić: brodá doktorowſka/ Przypátrzże ſię/ ieſli téż y rádá żakowſka. KochFr 124.

3. Przymiotnik od „doktor” ‘lekarz’ (2):

Wyrażenie: »pomoc doktorowska« [szyk 1 : 1] (2): Ma żądać pomocy doctorowſkiey, aby rzecż tym przeſpiecżnieyſza była FalZioł V 27, V 28.

Szereg: »lekarski to jest doktorowski« (1): Ale według doſtatku ſwego máią lekarzkiey/ to ieſth Doktorowſkiey rady y pomoczy oznaymiwſzy ſkutecżnie przycżynę niemoczy: vżywać. FalZioł V 28.

Synonim: 3. lekarski.

Cf DOKTOROW, DOKTORSKI