[zaloguj się]
[pdf]

DOLEŻEĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja

3 sg fut doleży sie. ◊ [1 pl doleżymy się (Linde).]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI i XVIII w. s.v. dolegać się.

1. Dojrzeć leżąc (o owocu); iacendo maturescere, maturitatem assequi Cn: Ten owocz [neszpuły] długo nie zra/ niegdy ſie doleży iakhoby gniłki FalZioł III 19b.
2. [Osiągnąć, zyskać coś leżąc [czego]: Wierę/ niedoleżymy ſie wiecznego Kroleſtwá Bożego, trzebá ſłużyc [...] Panu Bogu: ieſli chcemy z Panem Chriſtuſem, w Niebie dziedźiczyć HerbNauka k2 (Linde); nád ktorą [sławę] niemáſz nic ná tym świećie lepſzego/ y ktorey ſie pewnie nikt z nas domá nie doleży/ trzebá ſię iey dobić. BielKron 1597, 194 (Linde).

Formacje pochodne cf LEŻEĆ.]

BC