DOMINIK (93) sb m
Dominik (91), Domienik (2) ZapWar, SeklKat.
-e- (
1), -ę- (
1)
o jasne; teksty nie oznaczają é.
Fleksja
|
sg |
pl |
N |
Dominik |
dominikowie |
G |
Dominika |
dominik(o)w |
D |
Dominikowi |
|
A |
Dominika |
dominiki |
I |
Dominiki(e)m, dominiki(e)m |
|
L |
Dominiku |
|
V |
Dominiku, dominiku |
|
inne |
sg G (lat.) - Dominici
|
sg N Dominik (23). ◊ G Dominika (35). ◊ D Dominikowi (7). ◊ A Dominika (8). ◊ I Dominiki(e)m, dominiki(e)m (2). ◊ L Dominiku (3). ◊ V Dominiku, dominiku (2). ◊ pl N dominikowie (2). ◊ G dominik(o)w (6). ◊ A dominiki (1). ◊ (lat) G sg Dominici (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.
1.
n-pers (82):
vibywssy drzwy mnye szyny moie Stanislava Iana y czelancz robothne dominica y stanislava poranyl y rany zadal ZapWar 1542 nr 2559,
1514 nr 2151,
1542 nr 2559;
SeklKat E2v;
RejKup t7;
Ten Dominik/ Reguły tey Mnichom białłe ſſuknie wymyſlił/ ktore tzarnymi płaſztzámi y kápicámi przykrył KrowObr 135v,
66v,
103,
135v [2 r.],
138,
140 (
19);
UstPraw C4v [2 r.];
Goski A11v;
BielKron 178 [2 r.],
316v,
359v,
Kkkk4;
RejAp 87v,
110v,
121;
RejPos 280;
WujJud 144v;
SkarJedn 229;
SkarŻyw 180;
ZapKościer 1581/19v [3 r.],
20;
CzechEp 230;
PAnie Boże/ ktoryś raczył zaſługámi y náuką wielebnego Dominiká wyznawce twego/ Kośćioł twoy oſwiećić: rácż to dáć/ áby przez iego przyczynę/ y ná świeckiey mu pomocy nie ſchodźiło LatHar 449,
[++4]v;
WujNT 690;
SarnStat 578 [3 r.],
688 [3 r.].Zestawienia: »dzień świętego Dominika« =
4 sierpnia,
dzień dorocznego jarmarku w Gdańsku (
1):
Miſtrz Pruſki s Krzyżaki ſwymi przywiodſzy lud wielki z Niemiec obegnał miáſto Gdańſko ná dzień S. Dominiká kiedy nawiętſzy ziazd bywá ludzi ná iármárk BielKron 370.»święty Dominik« = imię założyciela zakonu (10): PatKaz I 12; Niechay będzie ten Ołtarz poſwięcony Bogu wſzechmogącemu/ [...] ná imię y ná pámięć/ Swiętego Iácká álbo Fránćiſká/ álbo Dominiká. KrowObr 101, 141v; BielKron 183 [2 r.]; SkarŻyw 371; Swięty Dominiku modl ſię zá námi. LatHar 175, 449, 512; SkarKaz 419a.
»zakon świętego Dominika« (18): PatKaz I 12v; MiechGlab 9, 18; Vchodząc tey trudnośći ſtárſzy zakonu S. Dominiká/ Thomaſzá z Neápolim do Rzymu wyſłáli SkarŻyw 200; Zakon S. Dominiká ma oſobny dar przećiw Heretykom. SkarŻyw 374 marg, 159, 200, 307, 308 [2 r.], 370 (13); LatHar 512.
Wyrażenie: »przeor świętego Dominika« (1): Ceſław przeor s. Dominika. MiechGlab *7.
2. Dominikanin, członek zakonu założonego w l. 1215—1216 przez św. Dominika (11): I co ieſt inſzego wyrzec ſie Páná Iezu Kryſtá y záprzeć ſie imienia iego/ iedno ſie niezwáć od Kryſtuſá krześcijáninem/ ále ſie zwáć od Dominiká Dominikowie? KrowObr 138, B; BielKron 183v, 185v, 186 [2 r.], 193, 198v; RejAp 169; SkarŻyw 373; Kośćioł ták trzyma/ Dominiki/ mnichy ſrokáte/ w tey mierze/ y wiele inſzych z oycow zniewoliwſzy y práwie zhołdowawſzy/ że mu byli ná odpor/ iż ſię P. Márya mátká páńſka bez grzechu pierworodnego pocżęłá CzechEp 192.
Cf DOMINIKAN
SB