Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: DONIESIENIE

Następne hasło: DONIESIONY »

DONIESION (10) part praet pass pf

doniesion (9), doniesiony (1); doniesion OpecŻyw (2), MiechGlab, MurzNT, Leop, BielKron (2), RejPos, ModrzBaz; doniesiony KochFrag.

Wszystkie samogłoski jasne.

Fleksja

sg
m	N	doniesion, doniesiony	f	N	doniesiona	n	N	doniesiono

pl
N	subst	doniesiony

sg m N (praed) doniesion (4), doniesiony (1). ◊ f N (praed) doniesiona (1). ◊ n N (praed) doniesiono (3). ◊ pl N subst (praed) doniesiony (1).

Sł stp s.v. donieść, Cn brak, Linde XVII w. s.v. donieść.

Znaczenia

1. Zaniesiony, przyniesiony, odniesiony; dostarczony (9)
2. Zakomunikowany, przekazany (1)

1. Zaniesiony, przyniesiony, odniesiony; dostarczony; delatus Vulg (9): Albo w okręćie cáłym donieśiony: Albo ná deſce biédnéy przypłáwiony: Będę iednák v brzegu KochFrag 14.

doniesion komu (1): Roſkázál poty^m pán Iezus aby oſtatki [chleba i rybek] matuchnie dóſtoyné donieſiony/ ij ſtalo ſie. OpecŻyw. 38v.

doniesion do czego za co (1): Abowiem y on [cielec] do Aſsyriyey donieſion ieſt [delatus est]/ zá dar Krolowi Obrońcy Leop Os 10/6.

doniesion dokąd [w tym: do czego (3); w co (1), tam (1)] (5): W Betleie^m ieſt narodzon [Jezus]/ w Ieruzale^m donieſion/ bogu tam ofierowán OpecŻyw 21v; MiechGlab 44; Zdáło ſie też Krolowi Portugálſkiemu/ áby tám [na wysep Medera] było donieſiono náſienie cukru BielKron 448v, 393v. Cf doniesion do czego za co.

W przen (2):

Zwrot: »być doniesionym na łono, miejsce Abrahamowe« [szyk zmienny] = otrzymać zaszczytne miejsce w niebie (1 : 1): A owá s ſtało śię iéſt/ że vmárł żebrák i doniesion [asportari (marg) portaretur (–)] ieſt od Angiołów na łono Abrahamowé MurzNT Luc 16/22; RejPos 163v.

2. Zakomunikowany, przekazany (1):

Zwrot: »bywać doniesion do uszu« (1): Lecż y z ſtrony wiáry ieſt pewna rzecż/ iż pirwey w ſzkołách wſzytkiego probuią/ niżli do vſzu ludzkich bywa donieśiono [quam ad aures populi efferantur]. ModrzBaz 129v.

Cf DONIEŚĆ