Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: DOSKONALSTWO

Następne hasło: DOSKONALUSIEŃKI »

DOSKONALUCHNY (1) ai

Fleksja

N sg m dosk(o)n(a)luchny.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Dem. i intens. od „doskonały” ‘wolny od błędów, znakomity, wyborny’; tu: dający się udoskonalić

Dem. i intens. od „doskonały” ‘wolny od błędów, znakomity, wyborny’; tu: dający się udoskonalić: Consummabilis ‒ Doskonaliuchni. Calep 250b.