[zaloguj się]
[pdf]

DOWIADAĆ SIĘ (4) vb impf

się (1), sie (3).

o oraz oba a jasne.

Fleksja
inf dowiadać się
fut
pl
1 m pers będzięmy się dowiadać
imperativus
pl
2 dowiadåjcie się

inf dowiadać się (2). ◊ fut 1 pl m będzięmy się dowiadać (1). ◊ imp 2 pl dowiadåjcie się (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. s.v. dowiedzieć się.

Dowiadywać się, zasięgać informacji, wiadomości; pytać, dopytywać się, wywiadywać się, badać, szukać (4):

dowiadać się około czego (1): UstPraw B2. Cf Zwrot.

Ze zdaniem dopełnieniowym (3): Ani mi teraz łácno dowiádáć ſye o tym/ Iáka mię z płáczu mégo czeka cześć nápotym. KochTr 4; MAtki ſwéy/ dźiatki/ pytayćie/ A v niéy ſie dowiádayćie/ Iákom ſie rządźił na świećie KochMRot B; Teraz ſye było dowiádáć/ Kto ma naprzód z koniá ſpádáć. KochPieś 45.

Zwrot: »pewnie się dowiadać« (1): A ktoby kogo potwarzał o gwałt domowy/ táki potwarcá/ ma być rozumian bezecnym/ [...] Ieſliby był do wieże wſádzon/ będźięmy ſię około tákich rzeczy pewnie dowiádáć UstPraw B2.

Formacje pochodne cf WIEDZIEĆ SIĘ.

KN