Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: DRABARZ

Następne hasło: DRABINA »

DRABIK (2) sb m

a pochylone.

Fleksja

	sg	pl
N	dråbik	dråbikowie

sg N dråbik (2). ◊ [pl N dråbikowie.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI ‒ XVII w.

Znaczenia

1. [Dem. od „drab” ‘żołnierz najemny’]
2. Dem. od „drab” ‘łotr, hultaj’: tu w znaczeniu żartobliwym (2)

1. [Dem. od „drab” ‘żołnierz najemny’: bo ták ná on cżás dråbikowie náſzy chadzáli z oſzcżepy/ á miecże przy boku mieli: páwęży też miewáli BielKron 373 (Linde).]

2. Dem. od „drab” ‘łotr, hultaj’: tu w znaczeniu żartobliwym (2): Páni cżapkę przepiłá/ á s niego ſie śmieie. Powie: iż ią [czapkę] vkrádli/ ćiſnęcy ſie drabi/ Rzecże mąż: cżęſto wżdy ten drabik cżapki ſzwabi. BielSat C2 [idem] BielRozm 18.

Synonim: 2. łotrzyk.