[zaloguj się]
[pdf]

DROBIOZG (7) sb m

drobiozg (6), drobiazg (1): drobiozg RejRozpr, GórnDworz (3), SkarŻyw, WujNT; drobiazg SzarzRyt.

Teksty nie oznaczają ó; a pochylone.

Fleksja
sg pl
N drobiozgi
G drobiozgu
I drobiozgi(e)m
L drobiozgach

sg G drobiozgu (3). ◊ I drobiozgi(e)m (1). ◊ pl N drobiozgi (2). ◊ L drobiozgach (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.

1. Mała i małej ważności rzecz jako przedmiot materialny, fizyczny; minutalia, minuties Cn (3): Acz czáſem y ten znák ` miáſto tego ´ naydźieſz wyráżony. Iáko łácna ieſt w tych drobiozgách omyłká. WujNT przedm 29.
a. Okruchy, małe kawałki soli (w znaczeniu zbiorowym) (1): A ow co wlezie do ſoli Y tegoć głowá nieboli [...] Bo á co to wádzi duſſy Gdy ſie drobiozgu nákruſſy Iż ſie to miotelką zmiećie Wżdy ſie co zá to wygniećie RejRozpr D.
b. Drobny utwór literacki (1): EPITAPHIA, EPIGRAMMATA, NAGROBKI, NAPISY krotkie/ y inſze drobiazgi. SzarzRyt C4.
2. Małe żywe istoty (w znaczeniu zbiorowym), tu: rybki; incrementi minuti pisces, pisciculi minuti a. minutuli a. parvi Cn (1): wſadzawcżynie (w ktorey tylko trochę drobiozgu miewał) wielkie y nigdy tám niewidane ryby nálazł. SkarŻyw 412.
3. Sprawa małej wagi jako przedmiot działania, zainteresowań (3): ia te rzecży [...] rozumiem być przyzwoithe práwemu krolewi [...] nie to/ żeby na thák wiele drobiozgu/ oſtrze pátrzał GórnDworz Ii3; a przeto pánie Boiánowſki nie żoẃ [!] w. m. drobiozgiem żadney tey rzecży/ kthora páná w cżymkolwiek popráwić może/ niechay iáko chce máła będzie. GórnDworz Ii6v, B2.

Cf DROB

ZZie