[zaloguj się]

DROŻNIE (7) av

o pochylone, e jasne.

comp drożniéj (2).

stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z tych samych przykładów).

Właściwie, słusznie, stosownie (7): Co też mowiſz iż Pánié chodzą ochędożnie: Cżynią to zá zwycżáiem ſtárodawnym drożnie BielSjem 7; Vważenia godne ſą te ſłowká: cżynić dobre rzecży/ drożnie/ to ieſt dobrą intencią: prawdźiwie/ to ieſt ſcżyrze bez ochylánia: y ze wſzyſtkiego ſercá PowodPr 3, 72; Baczę dobrze co mowię/ tyś przedtym mowiłá Dróżniéy niż teraz GosłCast 47; KlonWor 54.
Fraza: »zda mi się (być) drożnie(j)« (2): á co żądaſz ábych Luterá poſłał do Rzymá/ ábo z gránic wypędzył/ to mi ſie niezda być drożnie BielKron 194; JanNKar Av.
[Szereg: »drożnie i cnotliwie«: poſpolićie zową to ámbitią/ iákoby człowieká coś vnośiło/ gdy ſie kto o co dróżnie y cnotliwie ſtára. CerGór 125.]

Synonim: cnotliwie.

Cf NIEDROŻNIE

SB