[zaloguj się]

DUSZOBOJCA (2) sb m

Fleksja

N pl duszob(o)jcy (2).

stp, Cn brak, Linde XVII w.

Człowiek powodujący utratę zbawienia (o heretykach) (2): Ták ſynowie dyabelſcy y morderze duſzni ſą haeretykowie (marg) Haeretykowie duſzoboycy. (‒) WujNT 342 marg, Yyyyy4v.

Cf DUSZOROZBOJCA

SB