![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [DWOJCY] | Następne hasło: DWOJCZYSTY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
DWOJCZAK (1) sb m
Fleksja
G pl dw(o)jczåk(o)w.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Wyznawca odłamu arian, uznającego bóstwo tylko Boga Ojca i Ducha Świętego; dyteista: Wywody Dwoycżakow/ ábo tych co ták trzymáią/ że ſie ſyn Boży vrodził ná niebie bes mátki/ á ná ziemi bes Oycá. CzechRozm ktv.
Synonimy: dwobożnik, dwojbożanin.
ZZie