[zaloguj się]
[pdf]

DWORNIK (4) sb m

o prawdopodobnie jasne (tak w dworny).

Fleksja
sg
N dwornik
G dwornika

sg N dwornik (2). ◊ G dwornika (2).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII w.

1. Zarządzający folwarkiem dworskim; actor in villa, antistes a. magister operarum, praediorum curator a. inspector, custos, epistates, factor, monitor, praesul agri, praediator, procurator villaticus, villico, villicus Cn (3): Dwornik oſtátek zmłoćił y do láſá dunął/ A klucżnik drugą dzyurą zá nim ſie wyſunął. RejWiz 12v; PAn ſie ieden ponęćił do folwárku bliſko/ Iż było v dworniká nieżádne dziewcżyſko. RejFig Bb5; A tego bydłá co nim táki robi/ Dwornik/ Páſterz/ Włodarz ma doyźrzeć GostGosp 76.
2. Prawdopodobnie (rus.): Szlachcic; wyższy urzędnik administracyjny, starosta, namiestnik, podwojewodzi; praefectus, praeses Cn (1): Odpowyedzi na poselstwo pana Voyewodi voloskyego przesz pana Piotra Kyrkonycza Burkulyaba niemieczkyego y pana Burlye dwornika Sypienſkiego Lyata 1547 LibLeg 11/180v.

Synonimy: 1. folwarkowy, włodarz.

BZ