Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [GADOWNY]

Następne hasło: [GADYWAĆ] »

GADOWY (6) ai

gad- (3), gåd- (2) SienLek (3 : 2); o prawdopodobnie jasne (tak Cn).

Fleksja

sg
n	N	gådowé
	G	gadowégo
	D	gadow(e)mu
	A	gadowé

sg n N gådowé (3); -é (2), -(e) (1). ◊ G gadowégo (1). ◊ D gadow(e)mu (1). ◊ A gadowé (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde bez cytatu.

Znaczenia

1. Przymiotnik od „gad” (1)
2. Zestawienie w funkcji nazwy botanicznej: »gadowe ziele« = Polygonum Bistorta L. (Rost); rdest wężownik (5)

1. Przymiotnik od „gad” (1): [Lubszczek] Też naprzeciwko vkąſzeniu gadowemu ma mocz FalZioł I 75b.

2. Zestawienie w funkcji nazwy botanicznej: »gadowe ziele« = Polygonum Bistorta L. (Rost); rdest wężownik; anguina, bistorta, colubrma, dracontium maius, dracunculus maior, ophiusa, serpentaria Cn [szyk 4 : 1] (5): Albo źielé ielenié y gádowé z mlékiem krowim wierć á daway chorému pić SienLek 151 v; A Potym day pić ktorekolwiek s tych źiół rozwierćiawſzy: Czarnégo źiela korzeń z mlékiem zágrzawſzy: Gádowégo źiela tákiéż SienLek 155v; Gádowé źielé/ Colubrina, Schlangenwurtz. SienLek 215, 157v, Xv.

Synonimy: 2. »gajowa miodunka«, podbiał, rdest, tulich, wężownik, żywokost.

Cf HAJDYŃSKI